Sazetak

Sažetak:

U radu se propituju sociološki i filozofski dosezi teorija i teza o religiji i sekularizaciji kao najznamenitijim tekovinama modernosti, unutar okvira radikalne transformacije “glokalne” (Bauman) društvene zbilje XXI st. Rad artikuliše tezu da sa uspostavom sekularnog društva hipostazirnog unutar konteksta “sekularnog ustava” (Asad), nije došlo do potiskivanja “Svetog”, koje se unutar suvremenih socioloških teorija religije semantički, ontološki i normativno-epistemološki diferencira od pojma “religije”, te se isto uvezuje sa dijegezom o sekularnim religijama kao funkcionalnim ekvivalentima za tradicionalne religijske zajednice unutar društava XXI st. U radu se dovodi u pitanje “samorazumljivost” teze o tzv. sekularnim društvenim praksama u modernim zapadnim društvima kao conditio sine qua non pretpostavci za konstituciju socijalne ontologije (John R. Searle).

Ključne riječi: religija, sveto, građanske/političke religije, sekularne društvene prakse, normativne društvene prakse