Sazetak

Sažetak:

U modernom svijetu, religija i tradicija bile su pod snažnim pritiskom suvremenih koncepcija o tome što bi čovjek i društvo trebali biti, što je rezultiralo prodorom izvjesnih ne-religijskih ideja o značenju ljudskog društva u same centre zvaničnih religijskih organizacija. To je posebno tačno u slučaju vjerovanja u tradicionalni i drevni karakter nacionalne kulture, kojeg zvanične vjerske zajednice na Balkanu usrdno promiču, ostavljajući dojam da je nacionalna kultura prirodno produljenje jedne religijske tradicije, i da je poput nje drevna i vječna, a za vjernike obavezujuća jednako kao i sama vjera. Iz ovog karaktera drevnosti i vječnosti nacije, neki su čak i izveli zaključak da je nacionalizam sasvim uskladiv sa doktrinom Tradicionalističke škole koja je poznata po svojoj dubokoj kritici modernog svijeta i svom izlaganju tradicionalne metafizike. U ovom radu mi nećemo zalaziti u razmatranje teorija izvjesnog broja danas utjecajnih političkih i religijskih mislilaca koji tvrde da su njihove, prilično sinisterske, ideje o uređenju jednog tradicionalnog društva današnjice utemeljene na doktrini Tradicionalističke škole, već ćemo nastojati pokazati da je sama ideja “nacije i nacionalne kulture” izgrađena na samim metafizičkim antipodima onoga što tradicionalistički autori nazivaju Tradicijom i da ne samo da ne može biti efektivno postavljena na temelje doktrine ove škole, već i da se, u njezinom vidiku, može promotriti jedino kao jedna veoma pogubna moderna devijacija.

Ključne riječi:  nation, national culture, democracy, tradition, quantity, individuation, uniformity URL